Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Μιά θάλασσα μικρή - Δάνεια στη στιχουργική του Διονύση Σαββόπουλου

Είναι γνωστό ότι στους στίχους των τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου βρίσκουμε μία σειρά από δάνεια, κυρίως από ποιήματα ποιητών που ο ίδιος αγάπησε.

Tο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι στίχοι του Νίκου Εγγονόπουλου από το ποίημα Όρνεον 1748: «Μίρκο Κράλη, τι ζητάς; / εδώ δεν είναι παίξε γέλασε: / εδώ είναι Μπαλκάνια», που ο Σαββόπουλος τραγούδησε στον Μπάλλο ως «εδώ είναι Μπαλκάνια / δεν είναι παίξε γέλασε».
Εξίσου χαρακτηριστική περίπτωση είναι και οι στίχοι της Θαλασσογραφίας. Εδώ, ο Σαββόπουλος στήριξε ολόκληρο το τραγούδι του σε ένα απόσπασμα από το ποίημα Σκόρπια Φύλλα του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη: «να μας πας στην ξενητειά / να μας πας στα πέρα μέρη / φύσα θάλασσα πλατειά / φύσ' αγέρι, φύσ' αγέρι», όπου ο Σαββόπουλος τροποποιώντας το ελαφρώς το τραγούδησε: «να μας πάρεις μακριά / να μας πας στα πέρα μέρη / φύσα θάλασσα πλατειά / φύσ’ αγέρι, φύσ’ αγέρι».
Υπάρχουν όμως κι άλλες, λιγότερο γνωστές περιπτώσεις στα τραγούδια του Σαββόπουλου, όπου παρεμβάλλονται αυτούσιοι ή ελαφρώς τροποποιημένοι στίχοι ποιημάτων.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και το τραγούδι Μια Θάλασσα μικρή.
Δύο από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία στους στίχους του τραγουδιού, προέρχονται από δύο διαφορετικά ποιήματα του Νίκου - Αλέξη Ασλάνογλου: από το ποίημα Κι αν είσαι άνθρωπος (από τη συλλογή Ποιήματα για ένα καλοκαίρι) και από το ποίημα Θέλω λυπητερά τραγούδια.
Όταν ο Σαββόπουλος τραγουδάει «και στη γωνία η στάμνα μου / για ένα καλοκαίρι / ήσουνα εσύ / Σε τραγουδούσα εγώ / σαν τις χορδές του ανέμου / στα μαύρα σου μαλλιά», έχει αντλήσει την πηγή των εικόνων του από τους στίχους του Νίκου - Αλέξη Ασλάνογλου: «Είσαι η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι» και αλλού: «γυμνό κορμί της θάλασσας που έπαιξες / χορδές του αέρα μέσα στα μαλλιά μου».

Φέτος, συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του Νίκου - Αλέξη Ασλάνογλου.
Το Άρωμα του Τραγουδιού, με αφορμή αυτή την επέτειο και το τραγούδι Μια θάλασσα μικρή, αντιγράφει αυτά τα δύο μικρά αριστουργήματα τού Νίκου - Αλέξη Ασλάνογλου.

.
Κι αν είσαι άνθρωπος
Κι αν είσαι άνθρωπος κι αν είσαι εργοστάσιο
κι αν είσαι μια ξανθή μοντέρνα πόλη
Είσαι για μένα κούραση το βράδυ
μια μηχανή πού σώπασε
μια ετοιμόρροπη φωνή
Είσαι η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι
.
.

Θέλω λυπητερά τραγούδια
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
καφτό σακατεμένο μου διαμάντι
γυμνό κορμί της θάλασσας που έπαιξες
χορδές του αέρα μέσα στα μαλλιά μου
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
ηλεκτρισμένα μάτια στο σεργιάνι
η μουσική στα σφαιριστήρια της αγάπης
το πυροτέχνημα του ήλιου στη φωνή μου
Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά
όσο παλιώνω


Δεν υπάρχουν σχόλια: